19.05.2012.

Lubimy zaznaczać i podkreślać upływ czasu.  W naszym kalendarzu jest pełno ważnych dat, a to rocznica, a to inna ważna tradycja… Do jednej z tych grup należy obchodzenie urodzin.  Dwudzieste, trzydzieste, czterdzieste i.t.d… Ważna sprawa, bo przecież jakiś okres czasu minął, więc warto by było go  jakoś zamknąć, podsumować. W moim przypadku było podobnie.   Grudzień – siedzę w garażu i obserwuję sąsiada, który już drugi tydzień przygotowuje się do urodzin. Co prawda jego święto nadejdzie dopiero w marcu, ale postanowił już się rozgrzewać. - Przecież czterdzieste urodziny ma się tylko raz w życiu! – często podkreśla. Codziennie flaszka i kilkanaście piw. Głośne toasty na cześć gospodarza: - Żeby te kolejne czterdzieści było jeszcze lepsze! – mamroczą zaproszeni goście. I tak dzień po dniu. Niepostrzeżenie nastaje marzec. Dla mnie i dla sąsiada to ważny termin. Coraz bliżej tej „magicznej daty”. Po sąsiedzku impreza prawie wcale się nie kończy. A mnie właśnie udało się zakończyć testy i modyfikacje mojego motocykla. Pewnego czwartkowego popołudnia wyprowadzam przed garaż zapakowany i przygotowany do podróży motor. Zdziwiony sąsiad podchodzi, zostawiając gości i kiełbasę na grillu z pytaniem: - A ty się gdzie wybierasz? - Do Maroka… - odpowiadam - W mordę, jakbym miał kasę też bym pojechał…- mamrocze sąsiad. - A ile to twoje „świętowanie” do tej pory cię kosztowało? – pytam. Zastanawia się chwilę, w myślach robiąc rachunki: - No, jakieś sześć tysi, ale sam rozumiesz… Nie da się inaczej… Nie rozumiejąc zerwałem z tradycją. Ile ja wydałem? 2.500,00 PLN za dwa tygodnie pobytu i 4.500 tysiąca kilometrów przejechanych po miejscach o jakich kiedyś marzyłem. Czy było warto? Sami oceńcie.